Przedszkole. Pierwsze koty za płoty.

Pierwsze dni w przedszkolu to było dla nas naprawdę duże wyzwanie. Stres przed rozstaniem zrobił swoje. Słysząc pierwszego dnia płacz Jasia przez 45 minut miałam ochotę się poddać i wrócić po niego. Ale nie dałam rade i bardzo dobrze. Bo wiem, że gdybym wtedy zwątpiła dziś wyglądałoby to zupełnie inaczej. Jaś najbardziej bał się tego, że po niego nie wrócę. Nigdy się prawie nie rozstawaliśmy  przeze te nasze wspólne 2 latka. Cały czas dopytywał czy mamusia będzie przedszkolu. Oczywiście nie oszukiwałam go i jak mówiłam, że ja go tylko odprowadzę i po obiadku go zabiorę to już był płacz. Dlatego przez pierwsze dni zabierałam go zaraz po obiedzie, i będę go odbierała przez najbliższe 2 tygodnie.

Jak ja przetrwałam kryzys zwiazany  z rozstaniem

Z zazdrością patrzyłam jak dzieciaki wesoło przychodzą do przedszkola, dają mamie lub tacie buziaka i już ich nie ma. Oj jak ja chciałam być na ich miejscu, a tu Jaś trzymał się kurczowo moich rąk i mówił „Ja chcę do mojego domku” lub „ja chcę do mamusi, do mamusi”. Wiem, że taki czas jest przed nami, potrzeba tylko całą masę cierpliwości. Pani a powiedziała mi, że jak przetrwamy pierwszy miesiąc, to dalej będzie tylko lepiej. I tego się trzymam. Pierwszy tydzień był dla nas szkołą życia, tygodniem pełnym emocji i łez.  Widać, że Jaś ciężko znosi rozstanie, ja zresztą też.

Jak przetrwaliśmy pierwsze dni w przedszkolu?

Pierwsze dni w przedszkolu były dla nas niezła szkołą życia. Ale daliśmy radę. Dziś po tygodniu od pierwszego rozstania jest już dużo lepiej. Po powrocie z przedszkola śpiewa piosenki, sam zaczyna opowiadać, co robił i jest ok. Pierwsze dni w przedszkolu to był trudny czas zarówno dla Jasia, jak i da mnie. Po 2 latach wspólnego życia, leniwych poranków nagle taka zmiana. Zmiana o 180stopni. Nowe miejsce, panie i obce dzieci, to był dla Jasia mega stres. Nic w tym dziwnego, bo nagle oderwany od mamy i od życia, jakie znał do tej pory nie mógł się pogodzić ze zmianami, jakie mu zafundowaliśmy.

Pierwszy dzień w przedszkolu – trudny moment dla dziecka i dla rodzica.

Nawet, jeśli na początku zastanawiałam się czy na pewno dobrze robię, i czy dla Jasia to nie za wcześnie. Wiem, że musimy dąć sobie czas na oswojenie się z sytuacją. Ostatnio też trochę czytamy o przedszkolu i przedszkolakach i odkryliśmy rewelacyjna książkę „Nowa w przedszkolu” i czytamy ja po kawałku codziennie i wiecie, że chyba to działa. Bo Jaś coraz bardziej się przekonuje do przedszkola. Recenzja tej świetnej jak dla nas książki już niebawem na blogu.

Co u nas dziecko musi ze  sobą zabrać do przedszkola?

W naszym przedszkolu każde dziecko musi mieć zapewnioną odzież na  zmianę, te starsze dzieci też. Jeśli w przedszkolu odbywa się leżakowanie, to trzeba dodatkowo dać dziecku piżamkę i pościel. Choć wiem, że niektóre przedszkola mają pościel zapewnianą. Bo to, co ja zobaczyłam w naszym przedszkolu to szok,  Pani dyrektor obiecała, że zakupi nowa pościel i leżaki dla maluszków. Póki, co Jaś na razie jest odbierany przed leżakowaniem.

Oczywiście każde przedszkole ma własne regulaminy i wymagania. Dlatego warto zapytać przy zapisywaniu dziecka, co konkretnie będzie potrzebne. U nas w przedszkolu na początku września jest zbierana składka, w ramach, której przedszkole zapewnia naszym dzieciom  artykuły biurowe i higieniczne jak chusteczki  ręczniki jednorazowe. Składka u nas to koszt 70 zł na rok. Czy to  dużo? Ja uważam, że nie. Mi ogólnie bardzo podoba się taka forma zakupów, ponieważ wszystkie dzieci maja takie same przybory i nie będą próbowały sobie nawzajem zabierać. My musieliśmy tylko przynieść do przedszkola piżamkę oraz ubranka na zmianę w razie gdyby dziecko się zabrudziło, zasikało, bo takie przypadki w tych najmłodszych grupach zdążają się dość często. Oraz kapcie na zmianę.

Wyprawka dla przedszkolaka jest nieuniknionym wydatkiem dla rodzica. Wyprawka przeważnie jest niemałym, lecz obowiązkowym kosztem każdego rodzica. Poza ubezpieczeniem 44zł i składką na radę rodziców  w kwocie 120 zł rocznie to dodatkowy koszt. W związku z tym, że w naszym przedszkolu wyprawkę kupuje się z pieniędzy składkowych, takich zbieranych typowo na wyprawkę. Z rzeczy ponad to ja Jasiowi kupiłam plecaczek z Myszka Miki, oraz kapcie. Wyprawkę i inne gadżety dla małego przedszkolaka możecie podejrzeć tu.

Pierwsze wejście do przedszkola i zakładanie kapci, to dopiero było przeżycie.

Na zdjęciu   widać jak Jaś ściska swojego króliczka, którego sam  sobie wybrał z całej masy innych pluszaków, jako towarzysza do przedszkola. Warto pamiętać o pluszowym przyjacielu dla malucha. To na pewno pomaga dziecku oswoić się z lękami. U nas jest to mały zwykły królik.

Powroty z przedszkola też są ważne, warto czasem zrobić dziecku niespodziankę i iść  z nim na lody. A tak kroczy dumny 2 letni przedszkolak. Myślę, że nasz czas aklimatyzacji z nowym miejscem powoli dobiega końca, bo jak mój 2 letni przedszkolak wraca do domu i śpiewa piosenki lub opowiada czerwonego kapturka. Uważam, że podjęłam bardzo dobra decyzję, może troszkę kosztowało płaczu na samym początku, ale teraz już jest w miarę ok. Oczywiście, że jeszcze sobie popłakuje czasem, ale to tylko jak go odprowadzam i trwa to chwilkę.

Pierwszy dzień w przedszkolu. Jak przygotować dziecko?

Jak przygotować malucha na rozstanie, jak zrobić to  w miarę bezboleśnie. I wyjść z przedszkola nie popełniając błędów.  Kilka podpowiedzi w tym temacie  znajdziecie  w grafice poniżęj.  O tym jak przygotować siebie i dziecko na rozstanie związane z rozpoczęciem przedszkola? A także o adaptacji przedszkolnej przeczytacie  na blogu  we wpisie  pt: ” Adaptacja w przedszkolu — jak pomóc dziecku przetrwać ten trudny czas?”  

Moja rada jako mamy to przede wszystkim przygotować dziecko do nowej sytuacji. Rozmawiać na tematy przedszkolne.  Ustalać plan dnia i tego sie trzymać.

Macie jakieś cenne rady od siebie dla rodziców, by pomóc im unikać błędów i przetrwać te pierwsze i trudne dni z małym przedszkolakiem?