Małe dziecko przed telewizorem

Małe dziecko od samego początku potrzebuj obecności i dotyku rodzica, Twojej uwagi i zainteresowania. W pierwszych lata życia na pewno nie są to odgłosy z telewizora. A wszystkie programy z przeznaczeniem dla najmłodszych widzów, nawet od szóstego miesiąca życia to dla mnie przesada. Sory to nie dla mnie i mojego dziecka. Wyobrażam sobie teraz nasze żecie, bez nadmiaru technologi, telefonow, smartfonów i komputerów.  Technologi, która odstatnio mnie przytłacza.

Telewizja od małego-tylko po co?

Jako to jest z tą telewizją u najmłodszych? Kiedy pozwolić maluchowi na oglądanie bajek i na jak długo. A także jakie programy czy bajki zaproponować i czy w ogóle pozwalać mu oglądanie telewizji? Myślę, że całkowity zakaz nie musi być dobrym rozwiązaniem, jednak ja ze wszystkim trzeba mieć umiar i jeszcze raz umiar. Mogę z własnego doświadczenia napisać, że dziecko bardzo szybko się wciąga w oglądanie i chciałoby coraz więcej i więcej. Umysł dziecka jeszce nichym nie obciążony chłonie jak gąbka, węc niech chłonie to co wartościowe i mądre. A nie wszystko co popadnie, jak leci. 

Wyznacz dziecku granice

Jednak trzeba umieć wyznaczyć sobie i dziecku granicę, tzw. magiczny klucz, klucz, który zamyka dziecku możliwości wkraczania do wirtualnego świata bez Twojego zezwolenia. Telewizja i gry komputerowe to świat, z którego czasem bardzo ciężko się wydostać. Wiem mam w domu 16-latka, z którym to przerabiałam. Nie mówię nie dla telewizji, bo żyjemy teraz w takim świecie gdzie telewizory, smartfony, komputery to normalka.

Niemożliwością jest zupełne odizolować od tego nasze dziecko. Tylko jeżeli pozwalamy mu na oglądanie telewizora i grania w gry komputerowe lub korzystanie z tableta, lub smartfona to należy mądrze dobierać bajki, programy telewizyjne i gry do wieku naszego malucha, a postępując w ten sposób nie zrobimy mu krzywdy. Nie wszystko jest złe i „ogłupiające” znam programy, które osobiście akceptuję i czasem pozwalam swojemu 3-latkowi kolorować z kotem lub liczyć z telewizorem. I nic w tym złego, ale mam nad tym kontrolę. I tego się trzymam.

Moje dziecko jest samowystarczalne-tylko z czego tu się cieszyć?

Tylko czasem trafia mnie jak rodzice zacierają ręce mówiąc moje dziecko bawi się samo, czasem może być cicho nawet 2-3 godziny. Jak myślicie co ono wtedy robi? A oczywiście ogląda w telewizorze wszystko, co popadnie. Upss, nie ja tak nie chcę. Ciągle przeskakujące obrazy na ekranie, automatycznie powodują, że dziecko skieruje tam swój wzrok i zainteresuje się c się dzieje na ekranie. A wiecie, jaki jest skutek? Pojawia się rozproszenie, niepokój, a u starszych dzieci trudność w skupieniu i nerwowość. Tyle z moich obserwacji własneo dziecka. 

Tak jak pisałam wcześniej znam domy, w których telewizja jest na pierwszym miejscu i średnio dziecko przed TV spędza kilka godzin i to on je wychowuje. Dla mnie to zwykła przesada, bo jak niespełna 2-3-letnie dziecko można sadzać przed telewizorem na 2-3 godziny lub nawet więcej dziennie. Oczywiście każdy robi jak chce, jak mu wygodnie, i robi to, co uważa za słuszne, bo przecież to jego dziecko. Tylko potem pojawia się płacz i zgrzytanie zębów, jak rodzic traci kontrole nad tym, co się dzieje z jego dzieckiem. Dlatego uważam, że trzeba to ograniczać i mieć nad tym kontrolę. Ja zdecydowanie wolę ten czas poświęcić na czytanie, układanie puzzli, budowanie z klocków lub spacer z maluchem, lub wyjście na plac. Wiem, że w ten sposób wpływam na jego rozwój i poznawanie świata. I wiem, że przyniesie mu to dużo więcej korzyści niż marnowanie czasu przed telewizorem.

Jeżeli chodzi o Jaśka to zainteresowanie telewizorem jest tylko wtedy gdy na ekranie pojawia się Myszka Miki i Baby Beetles oczy Jaśka robią się okrągłę, i już wiem, że gdybym mu pozwoliła oglądać do oporu to by to robił. Jednak te programy akceptuję i jak dla mnie są ok. Oglądając angielski dla najmłodszych, Jasiek uczy się wyrazów w języku angielskim i jest to poziom jak najbardziej dla 2-3 latków. Czasem puszczam mu muzykę dla dzieci, ale robię to pod kontrolą. Od jakiegoś czasu ogląda Tv, choć prawie do 3-lat go to zupełnie nie interesowało. Teraz zdarza się, że ogląda i ok, niech ogląda. Całkowicie nie mam zamiaru go tego pozbawiać. Jednak trzeba umieć dziecku wyznaczać granicę i stawiać warunki, bo dziecko wciąga się bardzo szybko, staje się potem nerwowe, nadpobudliwe.

Telewizia to nie samo zło, ale…..

Telewizja to nie zło absolutne i tylko źródło przemocy i seksu. To rónież nowe możliwiości i szeroko pojęta wiedza.  Wiadomo że dzieci dzięki dostępowi do sieci mogą sporo sie nauczyć, wzbogacić swoją wiedzę i miło spędzić czas. Jednak wszystko z umiarem. A jak sami wiecie zakazany owoc samkuje tym bardzie im bardziej się go nam zabrania, więc trzeba tu znależć złoty środek i zaproponować roziązania, które będa do przyjęcia dla obu stron. Zarówno dla dziecka jak i rodzica. To granica którą musimy umieć wyznaczyć. 

To my rodzice, mamy największy wpływ na rozwój naszego dziecka. To od nas zależy jak go wychowamy i na nas ciąży odpowiedzialność za tego małego człowieczka. Dlatego starajmy się zapewnić mu odpowiedni i wszechstronny rozwój, nie koniecznie przed monitorem. To my decydujmy o tym, jak nasze dziecko będzie spędzać swój wolny czas. Naprawdę warto się nad tym zastanowić! I zamiast oglądania monitora zabrać na spacer, na plac zabaw, pograć w grę planszową lub wyjść na basen.

Wiadomo, że są zarówno zwolennicy, jak i przeciwnicy oglądania tv przez dzieci. A jakie jest wasze zdanie na ten temat. Jak jest u Was w domach pozwalacie czy nie? Jeżeli tak to, co i ile czasu dzieci oglądają w telewizji i w jakim są wieku ? Podzielcie się odpowiedziami w komentarzach.